วันพุธที่ 19 กันยายน พ.ศ. 2550

บทที่ 11 พบ...รักที่ยิ่งใหญ่

เด็กพิการ...แค่ทำให้มีชีวิตปกติเหมือนคนอื่นก็ยากแล้ว...ยิ่งทำให้ลูกมีความสุข ดีกรีความยาก  ...ยิ่งเพิ่มทวีคูณเป็น 10 เท่า...แต่สุดยอดแห่งความปรารถนาของแม่ทุกคนคือ...เห็นลูกมีความสุข...ซึ่งไม่เว้นแม้แต่ฉัน ที่มีลูกพิการหนัก...ก็เช่นกัน



_MG_3967.jpg


ฉันเริ่มค้นหาวิธีการช่วยลูกเรื่องอ้วก...มันเป็นปัญหาเหมือนหอกข้างแคร่...ที่ยังไม่ทำให้ลูกเสียชีวิต ...แต่มันบั่นทอนสุขภาพ และที่สำคัญ เค้าทรมานมาก

_MG_3929.jpg

ฉันเรียนรู้ว่า...ถ้าเราจะแก้ปัญหาอะไร ก็ต้องรู้ ปัญหาทุกซอก ทุกมุมอย่างละเอียดก่อน เพราะข้อมูลเหล่านี้สามารถมาวิเคราะห์เพื่อหาแนวทางแก้ไขในอนาคตต่อไป จะแก้ได้ หรือไม่ได้ ก็อีกเรื่องหนึ่ง และเริ่มจดในหัวข้อว่า “ บันทึกเรื่องอ้วก..ลูกหิน”


_MG_3923.jpg



ฉันโทรศัพท์ ถามน้าจิตรทุกเช้า-กลางวัน-เย็น ถึงอาการอ้วก ว่าหนัก-เบาแค่ไหน ฉันเครียดเมื่อลูกอ้วก ... แต่น้าจิตรเครียดกว่า เพราะต้องอยู่กับอาการของลูก ทรมานกว่าฉันหลายเท่า...สงสารน้าจับใจ ฉันต้องรีบแก้ปัญหาให้เร็ว
กริ๊ง...เสียงโทรศัทพ์ดังขึ้น...ฉันรับสายในขณะที่ทำงาน น้าจิตร โทรมาบอก


ว่า : วันนี้ตั้งแต่เช้า ลูกหินอ้วกทั้งวัน...มีไข้อีกต่างหาก...แต่พอช่วงบ่ายไข้หาย ...คงไม่เป็นไรมั่ง
เรากลับบ้านถึง 21.00 น. รีบขึ้นไปหาลูก...สภาพที่พบ...ลูกหินนอนตะแคงท่าทางอิดโรย หลับได้แค่ครึ่งตา เบ้าตาเริ่มลึก คล้ำ เพราะเกิดจากการขาดน้ำ ฉันรีบเข้าไปอุ้มลูกขึ้นมากอดไว้แนบอก...พลางพูดว่า...อย่าเป็นอะไรนะลูก...เป็นลูกผู้ชายต้องอดทนน่ะครับ..
สิ้นเสียงฉัน เสียงลูกหินตามมาติดๆ...อ้วก...อ้วก... อ้วก...


ลูกเริ่มอ้วกอีกยกใหญ่ ที่นอนหมอนมุ้ง คาวคุ้งไปด้วยอาหารที่กินเข้าไป...ฉันเริ่มอุ้มลูกลงจากเตียง มานอนพื้นไม้กระดานในท่าตะแคงตลอดเวลา เพราะกลัวที่สุดว่า ในขณะที่อ้วก...เศษอาหารลงปอด..และเป็นปอดบวมอีก (เวลาเด็กอาเจียน ให้นอนหัวต่ำ และตะแคงตัวเพื่อป้องกัน อ้วกไหลย้อนลงปอด)


ตาลูกจากที่คล้ำอยู่แล้ว..ยิ่งลงคล้ำลงไปอีก...ไม่ไหวแล้วมั้งน้ำจิตร...เราคงต้องพาลูกไปหาหมอแล้ว...
พ่อ...เตรียมออกรถเร็ว...ต้องพาลูกไปหาหมอแล้ว... สิ่งสำคัญก่อนไปหาหมอ ฉันรู้อยู่แล้วว่า สงสัยต้องนอนในรพ.แน่ๆ เลย จึงเตรียม ..ยาที่ลูกกินเป็นประจำไป...นม...เสื้อผ้าตัวเองและสามี...ยาสีฟัน สบู่ แป้ง ซึ่งพวกนี้ฉันใส่ถุงเตรียมไว้ก่อนตลอดเวลาอยู่แล้ว เพราะเมื่ออดีต ถึงเวลาฉุนเฉิน..เราจะหยิบ จับอะไร มันหลงๆ ลืม ๆ ไป หมด ได้ไอ้โน้น ขาดไอ้นี่ ต้องเสียเวลา ขับรถไปกลับอีก เปลืองทั้งเวลา...เปลืองทั้งเงินค่าน้ำมันรถ


เราแบ่งคนเป็น 2 งาน...ถ้าเราเฮโลไปรพ.หมด ที่บ้านจะมีงานช้างรอให้ไปสะสางอีก...ฉันให้น้าจิตรอยู่บ้าน จัดการที่นอนหมอนมุ้ง เสื้อผ้าเปื้อนอ้วกที่กองเป็นภูเขา ส่วน ฉัน สามี และลูก เราพากันไปรพ. เอกชนใกล้บ้านเพื่อจัดการกับอาการอ้วก ที่เราไม่สามารถควบคุมอาการได้


ลูกจ๋า...วันนี้แม่ทำงานเหนื่อยทั้งวันเลย...แม่จะพยายามทำหน้าที่ ดูแลหนู ทั้งคืน ให้ได้น่ะจ๊ะ....
ก่อนลูกป่วย เราคิดไว้อยู่แล้วว่าต้องหารพ.เอกชนใกล้บ้าน ที่ไว้ใจได้ ซึ่งต้องมีหมอสมองเด็ก ที่ฉันแน่ใจว่าเค้าดี และเก่งพอที่ช่วยลูกได้...ในรพ.เอกชน


IMG_3893.jpg


ลูกหินได้รับการปฐมพยาบาลจากเจ้าหน้าที่อย่างดี...คุณพยาบาล พยายามยิ้มให้แม่...แต่กลับได้คำตอบจากใบหน้าอย่าง...เฉยเมย เย็นชา ขอโทษน่ะค่ะ คุณพยาบาล เพราะแม่ไม่สามารถยิ้มให้เค้า ได้ด้วยความเหนื่อย และภาระข้างหน้าที่ ต้องดูแลหนูทั้งคืน ...คิดว่าตอกย้ำว่า ต้องดูแลหนู ให้ได้
เด็กน้อย นอนหมดแรง ท่าทางอิดโรย โดยมีแม่ที่นอนตะแคงกอดเค้าอยู่ข้างกาย.. ฉันหยิบผ้ามา ห่มให้ลูก...สามีหยิบผ้า...มาห่มให้ฉัน...

IMG_3902.jpg


มันเป็นภาพซ้อน ภาพ ในขณะที่แสนเหนื่อย แต่ฉันกลับอบอุ่นใจ ภายใต้ผ้าห่มผืนนั้น...มันเป็นความสุข...ที่เงิน...หาซื้อไม่ได้จริงๆ
แล้วคืนนั้น ...คืนที่ฉันคิดว่า ต้องดูแลลูกเองทั้งคืน...หน้าที่นั้น กลัับกลายเป็นพ่อของลูก...โดยไม่รู้ตัว...
ฉันหลับสนิท อย่างคนสิ้นสติ...โดยไม่รู้เนื้อรู้ตัว...ควบคุมไม่ได้ แม้แต่ความตั้งใจที่จะดูแลลูกหิน อาจเป็นเพราะฉันวางใจ...เมื่อมีพ่อมาทำหน้าที่เคียงข้างกาย หรืออาจเป็นเพราะวางใจในตัวคุณพยาบาล...กันแน่


IMG_3895.jpg


ครั้งนั้นลูกนอน ไป 3 วัน 4 คืน...
และนี่แหละที่ต้องเปิดบ้านตัวเองเป็นโรงเรียน เพื่อพยายามป้องกันโรคต่างๆ ที่มารุมตอม...แต่บางโรคก็สุดวิสัยของเราจริงๆ อย่างโรคอ้วก ที่ฉันยังแก้ไม่ตก อ้วก หนักเข้า หนักเข้า ก็เข้าร.พ


ซึ่งวิธีแก้คือ การเจาะท้องลูก แต่ฉันยังขออุทรธ์สู้เรื่องนี้ก่อนที่จะเจาะ หาทุกวิถีทางเพื่อให้ลูกกินทางปากให้ได้เหมือนคนปกติ...พยายามหาหมอแล้ว หมอเล่า
สวรรค์ของ....พ่อแม่ที่มีลูกป่วยหนัก ก็คือ การได้พบคุณหมอแสนดี เข้าใจในสถานการณ์ที่...ยากลำบากเพราะกว่าเราจะมาถึงมือหมอ ก็สบักสบอมกับอาการของโรคมามากแล้ว เหมือน งมเข็มในมหาสมุทร......แต่เราก็ต้องหา เพราะนั่น หมายถึงการชี้ชะตาความเป็น ความตาย ในอนาคตของลูกเรา


อาชีพหมอ เป็นอาชีพศักดิ์สิทธิ์ ที่มีเกียรติ มีศักดิ์ศรี
• พวกแรก...ท่านอาจได้รับงานมอบหมายเยอะ เลยทำให้ไม่มีเวลาคุยกับคนไข้...การสื่อสารจึงน้อยนิด...ทำให้บางครั้งความเข้าใจอาจไม่ตรงกัน ผลคือ การรักษาอาจได้ไม่เต็มความสามารถของหมอ


• พวกที่สอง...ต้องการดูแลคนไข้อย่างเต็มสุดความสามารถ การสื่อสารดีขึ้น จนคนไข้รู้สึกดี และต้องการถามต่อเมื่อเจอกันนอกห้องตรวจ แต่ด้วยภาระหน้าที่...ไม่สามารถให้ความรู้ได้...จึงทำให้คนไข้ไม่มีโอกาสถาม


• พวกที่สาม...รักษากันอย่างเต็มที่ เต็มความสามารถของหมอ....เท่าที่จะทำได้ ซึ่งประเภทนี้มีจำนวนน้อยมาก ทำให้คนไข้เยอะ เวลาการรักษาก็น้อยตามไปด้วย ดังนั้นการติดตามคนไข้...จึงทำให้ไม่สามารถติดตามได้ เพราะต้องรับคนไข้ใหม่ ตลอดเวลา
เรื่องการรักษาของลูกก็ยากสาหัส สากัล อยู่แล้ว แต่สิ่งหนึ่งที่พวกเราหลีกเลี่ยงไม่ได้เลยก็คือ เราต้องเสี่ยงดวงว่าหมอที่จะมารักษาลูกนั้น จะเจอแบบไหน พ่อแม่ทุกคน อยากภาวนา ขอให้เจอคุณหมอแสนดี...แต่ของแบบนี้ มันขึ้นอยู่กับบุญกรรมที่เราทำมาจริงๆ


ลูกหินยังไม่ได้เจาะท้อง และทานข้าวไม่ได้ เลยไปหาคุณหมอระบบทางเดินทางอาหารในร.พ.รัฐบาลแห่งหนึ่ง ฉันต้องการคำอธิบายทุกอย่าง ว่าก่อนเจาะท้องเป็นอย่างไร หลังเจาะท้องเป็นอย่างไร มีวิธีอื่นให้เลือกรักษาไหม ก่อนเจาะท้อง ลองวิธีอื่นก่อนจนรู้ว่าไม่ได้จริง แล้วค่อยเจาะได้ไหม... อาจเป็นเพราะฉันกังวลจนเกินไป...ถามคำถามมากจน...คุณหมออาจเกิดความรำคาญ จึงได้ถามและตัดความรำคาญว่า


“คุณแม่มีปัญญาป้อนนมวันละ 20 ออนซ์ ไหวหรอค่ะ หมอจะเขียนลงในประวัติว่าคุณแม่ไม่ต้องการเจาะท้อง...” ฉันรู้ทันทีว่าเราคงไม่พร้อมที่จะเป็นคนไข้ของคุณหมอ การสื่อสารของเราจูนไม่ตรงกัน



IMG_0149.jpg



แต่อาการของลูกก็ยังคงหนักอยู่เหมือนเดิม...ถึงกระนั้นฉันจึงคงตระเวณหาคุณหมอที่มีความเข้าใจตรงกัน ...เพราะถ้ามีอะไรเกิดขึ้น เราก็พร้อมที่จะอยู่กับมัน เมื่อเราตัดสินใจไปแล้ว


ครูปิ๊ก นักสังคมสงเคราะห์ที่ฉันรู้ว่า ท่านเป็นบุคคลที่น่ายกย่อง นับถือ ยิ่งนัก ท่านจะช่วยครอบครัวคนพิการ ทุกคน ทุกอย่าง โดยไม่แบ่งชนชั้นวรรณะ จนสุดความสามารถที่มีอยู่ ...ไม่ว่าลูกจะป่วย แม่จะเครียด พ่อไม่สบาย หาทางออกไม่เจอ...มีปัญหาเเหมือนเส้นผมบังภูเขา...จะมาช่วยชี้แนะ หาคุณหมอดีๆ ให้เสมอ วันนั้นฉันเครียดมาก และขอความช่วยเหลือ


แล้วท่านก็ให้ชื่อมา...เป็นคุณหมอเด็กอยู่ที่ร.พ.รามา...เป็นคุณหมอใจดี...ฉันจึงขออนุญาติเรียนถามท่านตรงๆ ถึงวิธีการเลือกในการรักษา และที่สำคัญ ฉันขอมีส่วนในการตัดสินใจการรักษานั้นด้วย...ไม่ใช่ให้หมอมาบงการชีวิต อย่างเดียว เพราะผลของการรักษา คือสิ่งที่เราต้องอยู่กับมันไปตลอดชีวิต คุณหมอก็น่ารัก และเข้าใจฉันเป็นอย่างยิ่ง ถามข้อมูลฉันอย่างละเอียดและบอกว่าจะหาหมอเฉพาะทางให้ ฉันไม่รู้จะขอบคุณ คุณหมอยังไงถึงจะสมกับความเมตตาที่ท่านช่วยรับฟังปัญหาที่เกิดขึ้นมากนาน 5 ปี และไปหาคำตอบให้ฉัน...ขอบคุณฟ้าที่ให้ฉันรู้จักครูปิ๊ก...แล้วมาเจอหมอเด็กท่านนี้...ขอบคุณ จริงๆ


2-3 ต่อวัน คุณหมอนัดหมอเฉพาะทางให้ไปพบ...ฉันตื่นเต้นมาก และคิดว่าจะเหมือนกับหมอที่ฉันเคยเจอมาหรือเปล่า เค้าจะเข้าใจในความต้องการของแม่ไหม...แล้วฉันขอเยอะไปหรือเปล่า คิดสารพันปัญหาที่เคยเจอมา...


หญิงสาวสูงราวๆ 160 ซม.ผิวขาวเนียนเรียบ สันจมูกโด่ง นัยตาหวาน คม ริมฝีปากชมพูระรื่น บาง อวบอิ่ม หน้าตาคุณหมอสวย สวยเหลือเกิน สวยจนสะดุดตา สวมใส่เสื้อผ้าชุดผ้าไหมดูทันสมัยสุดๆ แถมพูดจาสุภาพอ่อนหวาน ฉันเห็นแล้วตะลึงไปกับความสวยของคุณหมอ...จนลืมความกลัวไปเลย คุณหมอดูประวัติลูกหิน แล้วพูดว่า


“สวัสดีค่ะ หมอเป็นหมอโรคระบบทางเดินอาหารในเด็กค่ะ เท่าที่ดูประวัติของน้อง ยังไม่เคยรักษาได้รับยาเกี่ยวกับทางด้านนี้เลย เดี๋ยวเราจะลองรักษากันด้วยยาก่อน ถ้าให้ยาเต็มที่แล้วยังไม่แก้ปัญหา ก็จะดูว่าที่เค้ากินแล้วอ้วก เกิดจากกรดในกระเพาะอาหารไหนย้อนกลับมาหรือเปล่า แล้้วถ้ารักษาทุกทางแล้ว ไม่ได้ผล ก็อาจจะต้องเจาะท้องเด็ก แต่ถ้าเจาะท้องแล้ว ยังอ้วกอีก ก็อาจเกิดจาก กระเพราะหูรูดหลวม ถึงเวลานั้น ต้องผ่าตัดใหญ่ เพื่อกระชับหูรูด ไม่ให้อาหารไหลออกมาง่ายค่ะ...


IMG_0153.jpg



คุณหมออธิบาย เป็นฉากๆ โดยที่ฉันยังไม่ได้ยิงคำถามอะไรเลย...ก็ได้คำตอบครบหมดแล้ว...นอกจากคุณหมอสวยแล้ว ยังเป็นคนที่สุภาพอย่างที่ฉันไม่เคยเจอ มาก่อน และยิ่งรู้จักคุณหมอนานวันเข้า ฉันก็ยิ่งรัก เคารพ คุณหมอมากขึ้น มากขึ้น ท่านสวยทั้งร่างกายและจิตใจ จริงๆ
การรักษาโรคอ้วก เริ่มขึ้น
เดือนที่ 1 ให้ยารักษา 100 % ผล..ยังอ้วกอยู่
เดือนที่ 2 เพิ่มยารักษาขึ้นอีก...ผล ยังอ้วกเหมือนเดิม
เดือนที่ 3 ยังให้ยารักษาอ้วก..แต่คราวนี้ลูกต้องมานอนร.พ. เนื่องจากอ้วกลงปอด ปอดบวมต้องรีบรักษาปอดบวม
คุณหมอรักษาด้วยการวัดว่ามีกรดไหลย้อนหรือเปล่า ตามที่คุณหมอบอก...
หลังจากนั้น
9.00 น. ลูกพาไปกลืนแป้ง เพื่อตรวจหาสาเหตุของโรค
10.00 น. หมอเข้ามาพูดคุยหลายอย่าง หลายเรื่อง...
11.00 น. ฉันนั่งรถไฟฟ้ากลับมาทำงาน ขณะนั่งฉันได้ยินแต่เสียงของคุณหมอที่บอกเล่าเรื่องราวเกี่ยวกับการเจาะท้อง...แต่...แต่...ตอนนี้ คนที่เคยคิดว่าตัวเองเข้มแข็ง กลับอ่อนแอ ท้อแท แพ้พ่าย อย่างไม่เคยเป็นมาก่อน ฉันพยายามเงยหน้ามอง เพดานรถไฟฟ้า เงยแล้ว เงยอีก แต่..แอ๊ะ...ทำไม ทำยังไง กลั่นน้ำตาไม่อยู่ มันเยอะคลอเบ้าตา...จนอยากจะร่วง...อายน่ะที่น้ำตาร่วง ห้ามมันไม่ได้...ทำไม ?



IMG_0154.jpg



ฉันคงทำใจไม่ได้ที่ลูกต้องเจาะท้อง...มันเป็นเรื่องใหม่สำหรับเรา...แต่สงสัยคงไม่มีทางเลือกแล้ว ทุกวิถีทางที่พยายามทำ มันไม่สำเร็จ...ตอนนี้ฉันต้องการกำลังใจแน่ๆ ไม่รู้จะทำยังไง...


www.raklukefamilygroup.com/ ในห้อง คุยกันฉันพ่อแม่ มีคนตั้งกระทู้คุยกัน หลายประเด็นกำลังร้อนอยู่ในสังคม ทั้งเรื่องให้ประโยชน์ เรื่องขอความช่วยเหลือบ้าง หรือส่งความหวังดี มาเตือนภัยต่างๆ
ซึ่งพวกเราสามารถช่วยกันคนละไม้ ละมือ สร้างสังคมทางเวปให้น่าอยู่ ยิ่งขึ้น
มันเป็นสังคมใหม่ ที่อบอุ่น ฉันมักใช้เวลาว่างไปหาประโยชน์ หาความรู้ ความทันสมัยได้ตลอดเวลาจากเวปนี้...แต่วันนี้ฉันเขียนแตกต่างไปจากทุกวัน เพื่อขอกำลังใจ


มีเพื่อนจำนวนมากทั้งรู้จัก และไม่รู้จัก มาให้กำลังใจอย่างล้นหลาม...เติมในสิ่งที่ฉันขาด ให้สู้ต่อไป เพื่อลูกชาย
กำลังใจที่เพื่อนส่งมาให้ ใจความว่า

เป็นกำลังใจให้แม่ต้องสู้ทุกๆ ท่านคะ...เข้มแข็งนะคะ
โดย แม่คนหนึ่ง

มาเป็นกำลังใจให้กับคุณแม่แสนดีที่หนึ่งของลูกค่ะ...อย่าท้อถอยนะคะ...เวลาที่อยู่เพื่อลูก...ทำทุกๆ สิ่งที่จะทำได้เพื่อเค้าน่ะ...เป็นสิ่งที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในโลกนี้ค่ะ...ขอยกย่องนะคะ...ว่าคุณเป็นคุณแม่ที่แสนดีและเก่งมากๆ ค่ะ...สู้ต่อไปนะคะ...ถ้าเหนื่อยนัก...ก็พักบ้างนะคะ..ทำด้วยใจที่เป็นสุขค่ะ...คุณเสียสละเพื่อลูกจริงๆ
โดย บี

ขอเป็นกำลังใจให้แม่น้องลูกหินอีกคนนะค่ะ สู้ต่อไปค่ะ
โดย คุณแม่

ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ ขอให้คุณทำหน้าที่แม่ให้ดีที่สุดเพื่อลูกที่รักค่ะ
โดย แม่ ด+ด

...ให้เจ้าเป็นความหวังของแม่ ต่อไป...
ขอมาเป็นกำลังใจให้คุณแม่ทุกๆ คนค่ะ เข้มแข็งนะคะ
โดย แม่ใหม่

ขอเป็นกำลังใจให้คุณแม่ลูกหิน และ มมป นะคะ เวลาน้ำตาจะไหลให้มองขึ้นฟ้า เพื่อให้น้ำตาที่จะไหลย้อนกลับไป (คำพูดของเพื่อนตอนเราท้อแท้) เวลาเดินต่อไปเรื่อยๆ ใจของเราก็จงเดินต่อไปตามเข็มนาฬิกา เราเองเคยเกือบจะสูญเสียน้อจีนตั้งแต่ในครรภ์ ตอนตั้งครรภ์น้องจีน 1 เดือน เรามีเนื้องอกก้อนใหญ่ที่ช่องท้อง หมอบอกว่าโอกาส 50 50 นะ หัวใจเราแทบสลาย เพราะว่าเรารอคอยมาถึง 5 ปีกว่าจะมีเค้า น้ำตาเราไหลทุกวัน แต่ทุกอย่างผ่านไปด้วยดี มาวันนี้เราจะไปปล่อยทุกวินาทีให้มันผ่านไปโดยที่เราไม่ได้ทำอะไรเพื่อลูก คุณแม่ลูกหิน และ มมป คุณเป็นแม่ที่เป็นแม่ แม่ที่มีแต่คำว่าให้ ให้ทั้งกายและใจ ท้อได้แต่อย่าถอย โอบอุ้ม อุ้มชูเค้าให้ทุกวันผ่านไปด้วยความสุขนะคะ
โดย มามี๊น้องจีน

แก้ไขคำพูดค่ะ จะไม่ปล่อยทุกวินาทีให้มันผ่านไป
โดย มามี๊น้องจีน

ขอเป็นกำลังใจให้คุณแม่น้องลูกหิน และ มนป เช่นกันค่ะ บางครั้งกำลังใจเราอาจจะลดน้อยลงไปบ้าง นึกถึงสิ่งดีๆ ที่เรามีเขาเข้าไว้ค่ะ
โดย ดนตรี

รักษาสุขภาพตัวเองด้วยเพื่อลูกของเรา ครั้งหนึ่งลูกดิฉันเคยเกือบตาบอด และเคยเกือบเสียไปแล้ว แต่เพราะวันนั้นดิฉันรู้ว่ากำลังใจของตัวเองสำคัญที่สุด เพื่อในพระเจ้า เค้ารับรู้ว่าคุณรักเค้าค่ะ อย่าหมดหวัง พลังของคุณส่งถึงเค้าแน่นอน
โดย จากใจ

ขออวยพรให้น้องสุขภาพดีขึ้นค่ะ เป็นกำลังใจให้คุณแม่ด้วย ให้คุณแม่มีพลังใจเยอะ เยอะ ยืนหยัดสู้เพื่อลูก
โดย แม่เหมือนกัน

อีกหนึ่งกำลังใจค่ะ คุณแม่คนเก่ง...
โดย แม่ปารีส

มาเป็นกำลังใจอีกหนึ่งค่ะ...เข้มแข็ง สู้ๆๆ คุณแม่
โดย แม่นู๋มะลิ

เป็นกำลังใจให้ค่ะ
โดย 3M

มาเป็นกำลังใจให้ค่ะ
สู้ สู้ นะคะ
โดย แม่สู้ สู้

มาเป็นกำลังใจให้คุณแม่คนดีที่หนึ่งค่ะ ลูกหินโชคดีมากค่ะที่ได้เกิดมาเป็นลูกคุณแม่คนดี ขอให้เข้มแข็งขึ้นมากๆ ค่ะ
โดย มนพ

มาเป็นกำลังใจค่ะ
ถ้าคุณแม่ท้อถอย น้องคงจะยิ่งลำบาก คุณแม่ต้องสู้เพื่อน้องนะคะ เขาทำให้เรารู้จักรัก รู้จักให้ รู้จักความเสียสละค่ะ เป็นทุกอย่างของเรา
โดย ป้าพร

ขอเป็นกำลังใจให้ด้วยอีกหนึ่งแรงนะคะ ปัญหาเรากลายเป็นเรื่องจิ๊บจ๊อยไปเลย เรื่องของคุณแม่ลูกหินกลายเป็นกำลังใจให้เราด้วยเหมือนกัน ขอให้คุณแม่น้องลูกหินมีแรงมีกำลังต่อสู้ต่อไปนะคะ ขอเอาใจช่วย
โดย แม่ธรรมดาคนหนึ่ง

เป็นกำลังใจให้อีกคนค่ะ และขอให้เข้มแข็ง...นะคะ
ขอเล่าหน่อย เมื่อ 4 ปีก่อนนี้ ตอนคุณแม่สามีเป็นโรคไตวาย และอีกหลายๆ โรคอยู่ รพ. หมอบอกว่าให้ไปเตรียมรูปและซื้อโลงศพได้เลย ความดันก็เหลือแค่ 50/20 ด้วยซ้ำ
แต่คุณเชื่อไหม...ทุกวันนี้ท่านยังมีชีวิตอยู่ค่ะ หมอก็งง...งง เหมือนกัน
ดิฉันคิดว่า คนถ้าไม่ถึงที่จริงๆ ก็ไม่ตายหรอกค่ะ
มีอะไร เมล์มาคุยกันได้...ยินดีรับฟังและเป็นเพื่อนค่ะ
โดย มน.แพรไหม

ขอเป็นกำลังใจให้คุณแม่ทุกท่านด้วยนะค่ะ
โดย แม่น้องก๊อด+ก้อง

เข้มแข็งนะคะ ชีวิตเค๊าขึ้นอยู่กับความเข้มแข็งของคุณแม่ค่ะ
โดย JJ

ขอให้ทุกอย่างผ่านไปด้วยดีนะคะ ขอเป็นกำลังใจให้จริงๆ ค่ะ
โดย ok

ขอชื่นชมกับความอดทนของคุณแม่น้องลูกหินค่ะ
และขอให้กำลังใจคุณด้วยนะคะ คนเป็นแม่เนี่ยอดทนได้ทุกอย่างเพื่อลูกจริงๆ ค่ะ
ขอให้น้องลูกหินปลอดภัย เป็นเด็กดีของคุณแม่นะครับ
โดย แม่ถั่วเขียว

มาเป็นกำลังใจให้คะคุณแม่น้องลูกหิน
อดทนไว้นะค่ะน้องลูกหิน ไม่มีใคร มีแต่คุณแม่คนเดียวเท่านั้นที่แกรู้สึกอบอุ่นและพึ่งพาได้นะค่ะ
กำลังใจของคุณแม่ที่ให้น้องลูกหินเป็นสำคัญค่ะ สู้ๆๆๆๆๆ ต่อไปนะคะ
โดย มนน้ำหวาน

มาเป็นกำลังใจให้ด้วยคนนะคะ ขอให้น้องลูกหินแข็งแรงปลอดภัยขึ้นโดยไวนะคะ
โดย แม่น้องโอม

มาให้กำลังด้วยจ้ะ คุณแม่สู้ๆ นะคะ ยิ้มเข้าไว้ค่ะ ลูกเรานี่คะ
น้องลูกหินเค้ารับรู้ถึงความรักอันมากมายของคุณแม่แน่ๆ จ้ะ
โดย แมว

เข้ามาให้กำลังใจค่ะ
เส้นทางสายนี้ ยาวไกลนัก
เหนื่อยก็นั่งพักนะคะ
แล้วลุกขึ้นเดินต่อ
ไม่ว่าหนทางข้างหน้าจะเป็นอย่างไร
แก้ไขกันไปตามสถานการณ์
หาความสุขไปตามทางกับสิ่งเล็กๆ น้อยๆ
มีความสุขให้ได้นะคะ
โดย แม่สาย


TV 26.jpg


ขอเป็นกำลังใจให้นะจ๊ะ ที่รัก
จากพ่อลูกหิน
โดย tun

เข้มแข็งต่อไปนะ ชั้นเห็นความเข้มแข็งแกมาตลอด
ไม่เคยเห็นแกเหน็ดเหนื่อยกับลูกสักครั้ง
ทุกครั้งที่เห็นแกไม่สบายใจหน้าเศร้า ชั้นก็เศร้าด้วยเหมือนกันนะ
ที่ไม่เคยพูด ไม่เคยถามแกเรยซักครั้ง ใช่ว่าไม่ห่วงนะ
แต่ถ้าถามไปก้อจะกลายเป็นการย้ำความไม่สบายใจของแกขึ้นมาอีก
ล่าสุดเมื่อวันก่อนที่เห็นแกเดินมาทำงานน้ำตาคลอ
ก้อรู้แล้วหละว่าต้องไม่สบายใจอย่างมากแน่ๆ
ชั้นรู้ว่าแกไม่ท้อหรอก เข้มแข็งนะ
จากคนที่นั่งข้างๆ แกมาหลายปี...เป็นห่วงตลอดนะ
โดย iton


ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ คุณเป็นยอดคุณแม่จริงๆ...
โดย รัช

เมื่อวาน...น้ำตาไหล เพราะ...ฉันท้อแท้ หมดแรงกับเรื่องราวของลูก
จน...ต้องหาที่พึ่งทางใจ...เพื่อให้ได้พลัง กำลังใจ ต่อ สู้ สู้ สู้ ต่อไป เพื่อลูก

วันนี้...สิ่งที่ฉันหวัง...กลับได้รับเกินความคาดหวังเหมือนต้นไม้กำลังเฉา...
เมื่อได้รับน้ำใจจากเพื่อนๆ ทุกท่าน มารินรด
หัวใจมันรู้สึกพองโต...ทำให้ฉันมีแรง มีสติ
กลับมาช่วยลูกหินอีกครั้ง

ขอขอบคุณ
คุณแม่น้องจีน, คุณข้าว, คุณนก, คุณ มมป, คุณแม่คนหนึ่ง,
คุณบี, คุณแม่ ด+ด, คุณแม่ใหม่, มามี๊น้องจีน,
คุณดนตรี, คุณจากใจ, คุณแม่ปารีส, คุณแม่นู๋มะลิ,
คุณ 3M, คุณ มนพ, คุณป้าพร, คุณแม่ธรรมดาคนหนึ่ง, คุณมนแพรไหม, คุณแม่น้องก๊อด+ก้อง,
คุณ JJ, คุณ ok, คุณแม่ถั่วเขียว, คุณ มนน้ำหวาน,
คุณแม่น้องโอม, คุณแมว, คุณแม่สาน,
ตั๋น...คุณสามีที่รักที่มอบกำลังใจสำคัญให้
เพื่อนต้น ที่แสนดี และคุณรัช


ขอบคุณ ขอบคุณ ขอบคุณ ทุกๆ กำลังใจ...ด้วยใจ
โดย แม่ลูกหิน

ในฐานะคุณแม่เหมือนกัน เป็นอีกหนึ่งกำลังใจค่ะ
โดย มนจิ้งอู่

น้องลูกหินน่ารักมากค่ะคุณแม่ สู้เพื่อน้องต่อไปนะ คุณแม่น้องลูกหินๆๆๆ สู้ๆๆๆๆ ค่ะ
ลูกเป็นสิ่งสำคัญที่สุดค่ะ ขอให้คุณพ่อคุณแม่และน้องลูกหินผ่านอุปสรรคต่างๆ ไปให้ได้นะค่ะ
โดย มนน้ำหวาน

ใช่ค่ะ...น้องน่ารักมาก
ขอเป็นกำลังใจอีกคนนะคะ ให้ทั้งคุณแม่ๆๆ ทุกท่านที่ต้องต่อสู้เพื่อลูกๆ...รวมถึงคุณพ่อๆๆ ด้วยนะคะ...เห็นเข้ามาให้กำลังใจคุณแม่...ซึ้งมากๆ เลยค่ะ
โดย แม่ลิลลี่สีขาว

มาให้กำลังใจอีกคนนะคะ อาจจะช้าไปหน่อยนะคะ อย่าท้อแท้
ลูกหินเป็นกำลังใจที่สำคัญที่สุดให้คุณอยู่แล้ว ขอให้ผ่านเรื่องนี้ไปให้ได้นะคะ
พยายามต่อไป อย่าท้อแท้ค่ะ
โดย j

ขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ
และขอให้พระคุ้มครองลูกหินให้หายดีด้วยค่ะ
โดย แม่น้ำขิง

เข้ามาเป็นกำลังใจให้พี่นก แม่น้องลูกหิน คุณแม่ผู้เสียสละอย่างยิ่งใหญ่ค่า สู้ สู้ นะคะ จะเอาใจช่วยค่ะ
โดย แคนดี้

ขอเอาใจช่วยด้วยคนนะคะ
ขอให้เข้มแข็งเพื่อน้องลูกหินนะคะ เพราะว่าน้องยังต้องการกำลังใจจากคุณแม่อยู่นะคะ สู้ๆๆๆๆๆ ค่ะ
โดย p

ลูกหินหน้าตาน่ารักมากค่ะ โตขึ้นคงหล่อน่าดู เป็นกำลังใจให้นะคะ
โดย สู้ๆ ค่ะ

มาเป็นกำลังใจให้คุณแม่อดทนสู้ๆ ต่อไปเพื่อลูกนะคะ
โดย แม่แนตตี้

เป็นกำลังใจให้ อย่าท้อนะค่ะ
โดย แม่ดาว

ขอร่วมเป็นกำลังใจให้คุณแม่ลูกหินด้วยนะคะ ขอให้คุณแม่และลูกหินเข้มแข็งนะคะ
โดย มนฟ

เข้มแข็งนะพี่ลูลู่...
เวลาเกือบ 2 ปีที่เรารู้จักกัน นับครั้งได้ที่จะเห็นน้ำตาของพี่ จำได้ว่าเคยบอกพี่...
ว่าพี่เป็นคนเข้มแข็งมากๆ น้องคนนี้เชื่อว่าลูกหิน...จะต้องผ่านอุปสรรคต่างๆ ที่เข้ามาได้ด้วยดี
เหมือนที่พี่เคยผ่าน
สู้ๆ ยองเจ!
...รักจ้ะ
โดย (^OO^)”)

ฟังแล้วเศร้าจัง เป็นกำลังใจให้อีกคนนะครับ อย่าท้อนะครับ เพื่อน้องลูกหิน
โดย พ่อชั่ว ชั่ว

เข้ามาเป็นกำลังใจให้อีกคนค่ะ อย่าท้อถอยนะคะ เพราะลูกต้องการกำลังใจ แรงใจจากแม่
โดย แม่น้องนุ๊ก

พี่รับรู้ไว้เถอะว่า น้องลูกหินเค้ารู้ว่าพี่กำลังเอาใจช่วยเค้าอยู่ น้องเค้าเองก็สู้เหมือนกัน
หลังๆ หลายเดือนที่ผ่านมานี้ จากที่เราเห็นในวิดีโอ
น้องเค้าน่ารักมากเลยนะ...เค้ายิ้มให้เวลาพี่หอมเค้า แอบหัวเราะ
(เค้าจะรู้มั้ยน๊า...ว่าน้าแกล้งอะไรเค้า 555 แอบถ่ายเอาไว้) >>>
นึกถึงช่วงเวลาที่มีความสุข...ที่พี่อยู่กะลูกหิน เอาช่วงเวลาของความสุขอันนั้น มาเป็นกำลังใจนะ นะ นะ
เราจะเป็นกำลังใจให้เข้มแข็ง...นะพี่นก สู้ สู้ / สู้ตาย (จำได้ม้ะ!!)
โดย nu’ oat???

นกจ๋า พี่ภัทเองนะ
พี่ภัทที่อยู่ไอซ์แลนด์หนะ
อ่านข้อความของนกแล้ว เป็นห่วงและเห็นใจนกมากนะ
ถึงพี่จะอยู่ไกล ขอส่งกำลังใจจากอีกขอบฟ้าหนึ่งให้นกนะ ปล่อยให้น้ำตามันไหลออกมาเถอะจ้ะ
เพราะยังไงหัวใจของนกก็แข็งแรงอยู่ พี่เชื่อเช่นนั้น
น้องลูกหินรับรู้ได้ถึงหัวใจที่ยิ่งใหญ่ของนกนะจ้ะ
อย่าท้อแท้ (^_^) นะ
พี่ภัท
โดย ภัทรา


ลูกหินของนก...เจ๋งอยู่แล้ว
...เชื่อ Tik ดิ...อย่าร้องไห้อีกนะ (ปล่อยให้เป็นหน้าที่ Tik เอง)...
โดย Tik

ช่วงเวลาที่รู้จักกันมา พี่เป็นคนที่คอยฟัง และคอยเช็ดน้ำตาให้น้องคนนี้เสมอมา เป็นพี่ที่มีความรักให้ ไม่เคยเหนื่อยเลย ขอให้พี่เข้มแข็งนะคะ น้องคนนี้ก้ออยากจะเป็นกำลังใจให้พี่เสมอค่ะ พรุ่งนี้ฟ้าคงสดใส เข้มแข็งไว้นะคะ
โดย Kaew

ลูกหินแอบดีจัยนะ ถ้าแม่นกมีกำลังใจขึ้นมาเยอะๆ จากเพื่อนๆ ทุกคน
แม่นกสู้ๆ นะค้าบบบ
โดย ต๋อม

ฉันอยากตะโกนบอก..
• ขอบคุณด้วยหัวใจ ตัวหนังสือทุกตัวที่ได้อ่าน ทำให้รู้ว่า ไม่มีใครในโลกเข้มแข็งเสมอไป...ทุกคนมีเสี้ยวเวลาของความอ่อนแอเสมอ เพียงแต่เราจะรู้หรือไม่ เท่านั้นเอง ...ฉันรู้ว่าตัวเองกำลังแย่
• ขอบคุณ พ่อของลูกหิน...กำลังใจสำคัญ ที่เราไม่เคยทอดทิ้งกันและกันเลย
• ขอบคุณเวปต์แปลน...ที่ทำให้หัวใจของแม่คนนี้ ฟื้นกลับคืนมาอีกครั้ง
• ขอบคุณ เพื่อนๆ ที่รู้จัก และไม่รู้จัก ส่งความปรารถดีที่ส่งผ่านมาทางตัวหนังสือ ฉันรับรู้ได้ถึงความจริงใจ
วันที่ฉันทุกข์ที่สุด...กลับเป็นวันที่มีความสุข ในอีกรูปแบบหนึ่ง...แปลก...แต่ดี


TV 24.jpg



ลูกหินเจาะท้องใหม่ๆ สิ่งที่เราต้องเรียนรู้จากเดิมคือ
เรื่องโภชนาการอาหารของลูก คือวิธีการชงนม แบบสูตรของรพ.เพื่อให้ 1 วันได้รับสารอาการครบ 5 หมู่ เรื่องทำความสะอาดแผลหน้าท้อง ซึ่งต้องสะอาด ปลอดเชื้อ ทุกวัน ไม่งั้นแผลหน้าท้องอาจติดเชื้อและเป็นอันตรายถึงชีวิต

เรื่องปริมาณการให้นม จะให้นมลูกยังไง ให้พอดี ลูกไม่อ้วก
แค่ 3 เรื่องนี้ ก็เป็นงานช้างมากสำหรับเรา แต่ก็ไม่ยากเกินความตั้งใจไปได้

1 ความคิดเห็น:

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

ผมขอนำไปสร้างการ์ตูนน่ะครับ ขอบคุณครับ